İyi Selfie Ve Fotoğraf Çekme Teknikleri

Şu sadece gözlerinin gördünüğü selfie oyunun nasıl başladı biraz ondan bahseder misin?

Belki de o güne kadar alacağım en büyük reklam işinin görüşmesine giderken Milano’daydım. Görüşmeye giderken çok heyecanlı ve oldukça gergindim.

Duomo’ya yakın bir otelde kalıyordum ve moda haftası dönemi değildi ben de Duomo’nun önünde çekeceğim bir fotoğrafla insanlar burada olduğumu bilsin istedim. O güne kadar kimsenin benim neye benzediğime dair en ufak bir fikri yoktu ya da kocaman bir sakalım olduğundan! İnsanların “Sakalın ne kadar uzun! Ne zamandan beri uzatıyorsun?” soruları da beni o kadar sıkıyor ki! Bende sakalımı görmesinler diye selfie’yi yalnız gözlerim görünecek; sakalım belli olmayacak şekilde kadrajladım. Ondan sonra da “Gittiğimiz her şehirde bundan böyle bunu yapacağım,” dedim.

Yakalamayı çok istediğin ama asla beceremediğin zaman zaman aklına gelen bir kare var mı? Çekemediğin o fotoğraf gözlerimizin önünde belirsin istedim.

Bir kare mi?! O kadar çok var ki! Yaptığım işte oldukça dinamik ve hızlı olmak gerekiyor. Bazen son sürat koşuyoruz, bazen kendimizi yerlere atıyoruz, insanların peşine düşüp yola atlıyoruz… Geçen sezon yalnızca bir moda haftası gününü kaçırdım çünkü Paris’teyken çok hastaydım ve başka insanların çektiği kareleri görmek beni daha da hasta etti! Bütün vücudum kasılmıştı ve çok yorgundum ama yine de sokağa çıkmalıydım. Favorilerimin başında gelen İsviçreli bir stilist şuan hangisi olduğunu hatırlayamadığım bir defileden çıktı. Ben de onu gördüğüm anda peşinden koşmaya başladım. Tam fotoğrafını çekecekken bir anda yere yuvarlandım çünkü resmen ağrıdan eklemlerim uyuşmuştu! Yirmi saniye içinde ise ayaklanmış peşinden koşmaya devam ediyordum. O sırada bir kare yakaladım fakat ekrandaki görüntü beni korkunç bir hayal kırıklığına uğrattı. Fotoğrafta ayağı kesilmişti ki böyle bir kareyi asla kullanamam.

Son olarak şu anda seni en çok mutlu edecek gelişme ne olurdu?

Sana bir görüşmem olduğundan bahsetmiştim ya, o bir ihtimal basacağımız kitap ile ilgiliydi, sanırım şu anda beni en çok mutlu edecek gelişme bu olurdu! Maddi anlamda değil tabii ki işinin önüne düzenli bir şekilde serilmesinin manevi değeri gibi.

Yani hala basılı şeylere inanıyorsun öyle mi?

Kesinlikle! İnternetten önce de hayattaydım, durumun farkındayım yani.