Çocuk ve bebek yıkamanın püf noktaları

Küçük büyük ayrımı yapılmaksızın herkes için bir “yaşama biçimi” olmalıdır. Yıkanmak herkes için yararlıdır. Üstelik, yıkanmak için göze batacak kadar kirli olmak gerekmez. Su kullanmayan kişi, hep kirli geziyor demektir. Hiçbir şey yapılmadan bile deri kendi kendine kirlenir. Üstelik derinin kendi kendine kirlenmesi, çocuklarda ve bebeklerde daha çok görülür. Neyseki bebekler ve çocuklar, okulda, vb. işlerde hareketsizliğe zorlandıkları zamanlar dışında, dur durak bilmezler. Sürekli hareket eder, koşar, yere düşer, toz içinde kalır, terden sırılsıklam olurlar. Süt bebeğinin günde en az bir kez yıkanması önerilirken, daha büyük çocukların, duruma göre, günde iki kez yıkanması bile yararlıdır.

Temel kural şudur: Bebekler ve çocuklar elden geldiğince sık ve bolca terlemeli, kirlenmeli ve yıkanmalıdırlar.

Temelde bireysel temizliğin üç amacı vardır: Deriyi pisliklerden arındırıp, dış çevreyle iç organizma arasındaki işlevini yerine getirmesine olanak tanımak; insana rahatlık duygusu vererek ve gevşemeye yol açarak gerçek anlamda bir dinlenme sağlamak; mikropların bedene bulaşmasını önlemek.

Bulaşıcı hastalıklardan korkmayı ebartmak anlam sızdır. Ama unutulmaması gereken bir şey de mikroplardan korkmamayı abartmamaktır. Bazı mikroplar çok tehlikelidirler ve çok kötü sonuçlar doğurabilirler.

Sağlık koruma konusunda normal bir davranış, temizlik söz konusu olduğunda şu alışkanlıkları kapsamalıdır: Her gün bir kez yıkanmak ya da duş yapmak; yemeklerden önce ve mikroplu ya da mikroplu olduğu sanılan bir şeye dokunulduğunda elleri iyice yıkamak; saçları haftada en az bir ıkez yıkamak. Bu saydıklarımız pek fazla sayılmasa da çocukların tümüne uymalarını sağlamak, sanıldığı kadar kolay değildir.

Dişlerin temizliği

Günler boyunca birikmiş yemek artıklarıyla dolu kirli bir ağız mikrop yuvasına dönüşür. Dişler arasında kalan çeşitli maddeler, bulundukları yerlerde bozulur ve çürürler; bir yandan mikroplar için üreme alanı oluştururken, öte yandan doğrudan doğruya dişler üstünde ve ağzın mukoza tabakası üstünde tehlikeli bir etki yaratırlar. Bu iki nedenden ötürü çeşitli sorunlar doğar: İltihaplanma; tahriş; doku bozukluğu; diş çürükleri. Mukoza düzelebilir ama, dişler bir daha eski durumlarına gelemezler. O halde dişlerin bakımı, dikkatle ve özenle yerine geti

Dişler için en tehlikeli besinlerin şekerli maddeler olduğu söylenebilir. Bu yüzden, tatlı yenildikten sonra dişler dikkatle temizlenmelidir. En iyisi günde üç kez dişleri fırçalamaktır: Sabahları gece boyunca oluşan yapışkan sıvıyı temizlemek için; yemeklerden sonra ağızda kalan yemek artıklarından kurtulmak için. Çocuğun küçük yaşlarda diş yıkamayı alışkanlık haline getirmesi zorunludur ve bu alışkanlık hiçbir zaman bırakılmamalıdır.

Çocuk ve yıkanması

Çok sık raslanıldığı gibi, çocuk yıkanırken sabunu eline geçirmeye çalışır ve yetişkinlerin kendisini yıkamasını istemez. Bu davranışının nedenini anlamak için, çocuğu özgür ve özerk bir ortam içinde sürekli inceleyerek araştırmak gerekir (tıpkı daha önce tek başına yemek yemek istemeyen çocuk örneğinde olduğu gibi). Çocuğun yemek yemek konusunda olduğu gibi, kendi kendine yıkanmak istemesi konusundaki istekleri de olumlu bir biçimde yanıtlanmalıdır. Belki sabunu gerektiği gibi kullanamayacaktır ama, bu bir yandan alışkanlık edinmesini, öte yandan da kendine güvenmesini sağlayacaktır.

“Yıkanma” bir oyun haline getirilmelidir Çocuk 18 aylıkken, özgürlüğünü kanıtlamaya başladığında, sık sık yetişkinlerin davranışlarını yineler (daha öne sözünü ettiğimiz şu taklit olayı); sözgelimi diş fırçasını kullanmaya ça lışır; anababasının hareketlerini yineleyerek fırçayı ağzına götürmeyi ve dişlerine sürmeyi dener. O yaşta bir çocuğun küçük süt dişlerini fırçayla temizlemesi gerekli değlidirama, anababa bu küçük olaya aldırmamakla, çocuğun ilerdeki yıllarda yapmak zorunda kalacağı bu tür sağlık koruma girişimlerine neşeyle katılmasını sağlayacaklardır. Çocuğun suyla olan ilk temasları çok önemlidir. Hoşuna gitmeyen deneyler çocuğun sudan korkmasına yol açarlar. O halde anababalar suyun sıcaklığını iyice denetlemek, çocuğu suya yavaş yavaş ve dereceli olarak sokmak,önceden ısıtılmış havlulara sarmak, vb. önlemler almalıdırlar. Çocuk yıkanırken etrafında çok kişi bulunmamalı, her zaman ya annesi ya da hep aynı kişi tarafından yıkanmalıdır. Çocuğun yıkanma ve yıkandıktan sonra giyin me süresi çok önemlidir; bu sürelerdeki hareketlerinin gözlenmesiyle, çocukla ilgili bazı önemli değerlendirmelerde bulunulur; çocuklar yıkanma sırasında çeşitli tepkilerde bulunur ve bunlar annenin gözünden kaçmaz. Yıkanma çocuğun genellikle hoşlandığı bir şeydir. Çocuk yıkanırken bir oyun havası yaratma başarılırsa, suyu daha da çok sevmesi sağlanabilir. Çocuk yıkanmak istemiyorsa, bu tutumunun altında yatan gerçek nedene yönelinmeli, yıkanmayı istememesini çocuğun “herhangi bir kapris”! olarak değerlendirmekten kaçırtıl malıdır.
Ilık Su ile Yıkanan Bebekler Rahat Uyuyor – SERİ HABER 3KModa