Bu yemek için kullanılan büyük tavşan diğer av hayvanlarına oranla daha uzun süre asılı kalmak (8 gün kadar) ister. Ondan sonra yüzer, temizler ve parça parça doğrarsınız. Sonra bu parçaları 2 gün (en iyisi 3 gün) serin bir yerde içine karanfil batırılmış bir baş soğan, bir sap kereviz, bir havuç, bir sap tarçın, birkaç defne yaprağı ve birkaç tane karabiber atılmış bol kırmızı şarapta yatırmalısınız. Pişireceğiniz zaman her ikisinden de ikişer yemek kaşığı tereyağ ve ezilmiş domuz yağı koyduğunuz bir tavada halka halka doğranmış 1 /2 baş soğanı çevirin. Tavşan parçalarını hafifçe una bulayıp tavaya atm. Güzelce kızarmaya başlayınca yatırdığınız suyun içindeki sebzeleri kevgirden geçirip ilâve edin. Tavşanın doğranmış ciğerlerini de katarsınız. En üste de içinde yatırdığınız kırmızı şarabı döküp, ağır ateşte yavaş yavaş kaynamaya bırakın. Tavşan pişince (aşağı saikan 2 saat sürecektir) parçaları servis tabağına çıkarır, sosunu da süzgeçten geçirip üstüne dökersiniz. Tavşan büyükçe ise (2. 5; 3 kg. kadar) 8 kişiye yetecektir.
Bu tarifte klasik pişirme usulüne, benim yaptığım değişiklikleri de ekledim. Ben yalnız çok kolay olduğu için değil, aynı zamanda çok sevdiğim için bu usulde pişiririm. Sizin de beğeneceğinizi umarım. Birkaç yıl öncesine kadar bütün iyi anneler, kızlarına nasihat verirken kocalarını mide yoluyla fethetmeleri gerektiğini söylerlerdi. Yani kocalara özel yemekler, süslü mezeler ve lezzetli öteberi hazırlayarak şımartmaları ve böylece evlilik problemlerini çözebilecekleri öğretilirdi. Bu görüşün artık modası geçmiştir. Daha doğrusu modern çiftlere özgürlük hakim olduğundan, bugün bu yol her iki tarafa da uygulanabilir. Bugünün kocaları da anlaşmazlıkları gidermek, eşlerinin yüzündeki sıkkın ifadeyi dağıtmak amacıyle karılarım mide yoluyle fethetme yoluna gidebilirler. Arada sırada bir koca da ocak başına geçip pişirmekte başarılı olduğu birkaç türlü yemeği zevkle yapabilir… ondan sonra evliliğin mutluluğuna doyum olmaz.
Kendilerini eski zaman erkeği kabul edip geçmişten ders almadıkları gibi bugünü de anlamayan, bugün kadının toplumun gerektirdiği her türlü faaliyete katıldığını kabul etmek istemeyen erkekler şimdi bana kızacak ve, Ne? Bir erkek önlük takıp, ocak başında ev hanımlığı mı yapacak? diyeceklerdir. İşte, asıl bu toplum hayatındaki ilerlemelerin gerisinde kalmış erkekler, yemek pişirme tedavisine muhtaçtırlar. Böyle erkeklerin aile hayatlarının problemden geçilmediğine eminim. Ve işte ben burada, modem kadınlarla savaş halinde olan kocalara sesleniyorum ve onları verdiğim tarifleri] inceleyip, beğendikleri birkaçını denemeye çağırıyorum. Sonunda bana teşekkür edeceklerine bahse girerim.
Okuyucularımın çoğunluğunun kadın olacağını biliyorum. Onlara da şu tavsiyede bulunacağım: Yemek pişirmeyi zevk edinin. Tekdüze bir iş haline getirmeyin. Bunu can sıkıcı bir zorunluluk halinden çıkarıp kocanızla çocuklarınızın sizi öveceği bir yemek pişirmekle iftihar edin. Bu sayede ruh doktorlarına ihtiyacınız yarı yarıya azalacaktır.
